Siedem spektakli z teatrów w Krakowie, Warszawie, Olsztynie, Tarnowie i w Gdańsku znalazło się w finale Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”. Wszystkie zostaną pokazane podczas 45. Opolskich Konfrontacji Teatralnych. Wyboru dokonała Komisja Artystyczna Konkursu, która przyznała również swoje nagrody.
„Lalka” z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (reż. Wojtek Klemm), „Matka Joanna od Aniołów” z Nowego Teatru w Warszawie (reż. Jan Klata), „Panny z Wilka” z Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (reż. Agnieszka Glińska) oraz z Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie (reż. Krzysztof Rekowski), „Trans-Atlantico” z Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (reż. Tomasz Gawron), „Wyzwolenie” z Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie (reż. Anna Augustynowicz), „Zaczarowana królewna” z Teatru Wybrzeże w Gdańsku (reż. Michał Derlatka) – to najlepsze spektakle „polskiej klasyki” w roku 2019, które powalczą w finale ogólnopolskiego konkursu „Klasyka Żywa” podczas tegorocznych, 45. Opolskich Konfrontacji Teatralnych.
Komisja Artystyczna zdecydowała również o przyznaniu nagród dodatkowych twórcom przedstawień niezakwalifikowanych do finału Konkursu. Wyróżniono Dominikę Knapik za choreografię spektaklu „Baba-Dziwo” (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu), Sarę Celler-Jezierską za rolę Petroniki Selen-Gondor w spektaklu „Baba-Dziwo” w reżyserii Dominiki Knapik (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu), Rafała Gąsowskiego za wszystkie role w spektaklu „Teatr, którego nie było” w reżyserii Piotra Tomaszuka (Teatr Wierszalin w Supraślu), Andrzeja Błażewicza i Pawła Sablika za nowatorskie odczytanie „Ślubów panieńskich” Aleksandra Fredry (Teatr Polski w Poznaniu) oraz zespół aktorski spektaklu „Dwór nad Narwią” w reżyserii Artura Tyszkiewicza (Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie).
Laureatem Nagrody Specjalnej im. Stanisława Hebanowskiego za odkrycie repertuarowe został Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie za spektakl „Dziękuję za różę” Marii Kuncewiczowej w reżyserii Aliny Moś-Kerger.
"Dziękuję za różę", Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, fot. Izabela Rogowska
Wyjątkowo przyznano również Nagrodę Specjalną w wysokości 30 tys. złotych dla teatru, który w sposób interesujący podjął próbę inscenizacji tekstu z repertuaru Reduty w związku z obchodami 100-lecia Reduty. Otrzymał ją Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy za spektakl „Ptak” Jerzego Szaniawskiego w reżyserii Magdy Drab. Do Konkursu zgłoszono 9 spektakli, które znajdowały się w repertuarze Teatru Juliusza Osterwy.
"Ptak", Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy, fot. Monika Stolarska
Finałowa lista spektakli to efekt prac Komisji Artystycznej w składzie: Patryk Kencki (przewodniczący), Tomasz Domagała, Jagoda Hernik Spalińska, Maria Marcinkiewicz-Górna, Rafał Węgrzyniak, Agnieszka Wójtowicz, Kalina Zalewska. Członkowie Komisji wyłonili finalistów z 41 zgłoszonych do konkursu przedstawień.
Najlepsze ubiegłoroczne wystawienia polskich klasyków zaprezentowane zostaną podczas 45. Opolskich Konfrontacji Teatralnych / „Klasyka Żywa” (Teatr im. Jana Kochanowskiego), które w tym roku – wyjątkowo, z powodu remontu Teatru – odbędą się jesienią 2020. Podczas festiwalu powalczą o główne nagrody konkursu, m.in. za reżyserię, scenografię czy muzykę, oraz o Nagrodę Główną im. Wojciecha Bogusławskiego. Laureatów wyłoni Jury, w którego skład – jak co roku – wejdą znawcy teatru i dramatu, teoretycy i praktycy.
W ubiegłym roku w finale konkursu „Klasyka Żywa” również znalazło się 7 spektakli, z których najlepszym, decyzją jurorów 44. Opolskich Konfrontacji Teatralnych / „Klasyka Żywa” okazał się „Beniowski. Ballada bez bohatera” Juliusza Słowackiego w reżyserii Małgorzaty Warsickiej z Teatru Nowego w Poznaniu.
Od 27 stycznia Teatry będą mogły zgłaszać spektakle do kolejnej, VI edycji konkursu „Klasyka Żywa”.
______________
Konkurs „Klasyka Żywa” organizowany jest przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jego główny cel to zwiększenie obecności polskich tekstów klasycznych w repertuarach współczesnych teatrów oraz wzmacnianie zainteresowania nimi dzisiejszych twórców i odbiorców teatru, a także przywracanie do repertuaru wartościowych dzieł dramatu polskiego, zapomnianych lub rzadko wystawianych.
