Cykl "Piękni czterdziestoletni" to comiesięczne spotkania z twórcami, których sceniczny debiut przypadł na przełom XX i XXI wieku. To rozmowy z pokoleniem artystów, wchodzących do zawodu już po transformacji ustrojowej, z przedstawicielami generacji, której dokonania zmieniły i zmieniają oblicze polskiego teatru. Gościem najbliższego spotkania będzie aktor Teatru Narodowego - Grzegorz Małecki. Wstęp wolny.
"Piękni czterdziestoletni"
18 stycznia 1997 odbyły się w Warszawie premiery "Bzika tropikalnego" Witkacego w reżyserii Grzegorza Jarzyny i "Elektry" Sofoklesa w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Ten dzień, a właściwie wieczór - nazwany przez Macieja Nowaka "przełomem styczniowym"- wyznaczył najważniejszą cezurę w najnowszej historii polskiego teatru. Na sceny wkroczyła odmienna estetyka i nowy model aktorstwa.
Generacja dzisiejszych czterdziestolatków pierwsze zawodowe kroki stawiała w warunkach całkowicie odmiennych od tych, do których przygotowywała ich szkoła. Wychowywani w kulcie i micie teatralnej zespołowości, zderzali się z nową rzeczywistością, która weryfikowała ich plany i marzenia. Tworzyła zupełnie nowe perspektywy, ale też była źródłem rozczarowań i frustracji.
Dwie dekady aktywnej i twórczej obecności na scenicznych deskach, a także w wielu przypadkach ekranach kin i telewizorów, to bardzo dobry moment na pierwsze podsumowania. Z jakimi nadziejami rozpoczynali pracę? Co było uciążliwym bagażem? Które role uważają za ważne, a których woleliby nie zagrać? Czego żałują, że jeszcze nie zrobili, a co im się śni po nocach? Co ich denerwuje we współczesnym życiu teatralnym, a co stanowi o jego sile i wyjątkowości? Kim byli ich nauczyciele i mistrzowie, ale też kim są ich następcy?
Cykl "Piękni czterdziestoletni" jest swoistą kontynuacją "Mojej historii" - rozmów z nestorami polskiej sceny teatralnej. Mamy nadzieję, że oddanie głosu wybitnym twórcom średniego pokolenia polskiego teatru pozwoli stworzyć szeroki i różnorodny portret zbiorowy tej generacji.
18 stycznia 1997 odbyły się w Warszawie premiery "Bzika tropikalnego" Witkacego w reżyserii Grzegorza Jarzyny i "Elektry" Sofoklesa w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Ten dzień, a właściwie wieczór - nazwany przez Macieja Nowaka "przełomem styczniowym"- wyznaczył najważniejszą cezurę w najnowszej historii polskiego teatru. Na sceny wkroczyła odmienna estetyka i nowy model aktorstwa.
Generacja dzisiejszych czterdziestolatków pierwsze zawodowe kroki stawiała w warunkach całkowicie odmiennych od tych, do których przygotowywała ich szkoła. Wychowywani w kulcie i micie teatralnej zespołowości, zderzali się z nową rzeczywistością, która weryfikowała ich plany i marzenia. Tworzyła zupełnie nowe perspektywy, ale też była źródłem rozczarowań i frustracji.
Dwie dekady aktywnej i twórczej obecności na scenicznych deskach, a także w wielu przypadkach ekranach kin i telewizorów, to bardzo dobry moment na pierwsze podsumowania. Z jakimi nadziejami rozpoczynali pracę? Co było uciążliwym bagażem? Które role uważają za ważne, a których woleliby nie zagrać? Czego żałują, że jeszcze nie zrobili, a co im się śni po nocach? Co ich denerwuje we współczesnym życiu teatralnym, a co stanowi o jego sile i wyjątkowości? Kim byli ich nauczyciele i mistrzowie, ale też kim są ich następcy?
Cykl "Piękni czterdziestoletni" jest swoistą kontynuacją "Mojej historii" - rozmów z nestorami polskiej sceny teatralnej. Mamy nadzieję, że oddanie głosu wybitnym twórcom średniego pokolenia polskiego teatru pozwoli stworzyć szeroki i różnorodny portret zbiorowy tej generacji.
Grzegorz Małecki
Absolwent warszawskiej Akademii Teatralnej (2000). Od 2000 roku w zespole Teatru Narodowego. Zagrał tu, między innymi, w przedstawieniach Jerzego Grzegorzewskiego (Lajkonik w Operetce Gombrowicza, 2000; Satyr Drugi w Nocy listopadowej Wyspiańskiego, 2000; Duda w Śnie nocy letniej Shakespeare’a, 2001; Trinkulo w Morzu i zwierciadle Audena, 2002; Rosenkrantz/Guildenstern w Hamlecie Stanisława Wyspiańskiego, 2003), Jana Englerta (Leon Birbancki w Dożywociu, 2001; Albin w Ślubach panieńskich, 2007 – oba Fredry; Perote w Księżniczce na opak wywróconej Calderóna / Rymkiewicza, 2010; Buffadero (Cynga) w Bezimiennym dziele Witkiewicza, 2013; rola we Fredraszkach wg Fredry, 2014; Wielki Książę w Kordianie Słowackiego, 2015), Jerzego Jarockiego (role w Błądzeniu wg Gombrowicza, 2004; Ilja Zubatyj w Miłości na Krymie Mrożka, 2007; Edek w Tangu Mrożka, 2009), Piotra Cieplaka (Młody Messerschmidt w Nartach Ojca Świętego Pilcha, 2004; role w Opowiadaniach dla dzieci wg Singera, 2007), Macieja Prusa (Benedick w Wiele hałasu o nic Shakespeare’a, 2008), Jacques’a Lassalle’a (Lelio w Umowie, czyli Łajdaku ukaranym Marivaux, 2009), Grażyny Kani (Terry w W mrocznym mrocznym domu LaBute’a, 2012), Grzegorza Chrapkiewicza (Brick w Kotce na gorącym blaszanym dachu Williamsa, 2013), Eimuntasa Nekrošiusa (Gustaw-Konrad w Dziadach Mickiewicza, 2016; Pijak w Ślubie Gombrowicza, 2018). W 2018 roku wyreżyserował w Teatrze Narodowym Tchnienie Duncana Macmillana.
Współpracował z teatrami warszawskimi: Polonia, WARSawy, OCH-Teatrem, a także z Narodowym Centrum Kultury w Warszawie, Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telewizji Polskiej. Wystąpił w wielu filmach i serialach telewizyjnych.
Laureat I nagrody za role w przedstawieniach Akademii Teatralnej w Warszawie – Gustawa-Konrada w Dziadach. Zbliżeniach Mickiewicza w reżyserii Macieja Prusa oraz Piskorza w Dwóch panach z Werony Shakespeare’a w reżyserii Piotra Cieplaka, a także nagrody dziennikarzy i nagrody publiczności na 18. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi (2000). Laureat Feliksa Warszawskiego (2009) oraz Grand Prix na XIII Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie (2013) za rolę Edka w Tangu Mrożka w reż. Jerzego Jarockiego. Wyróżniony nagrodą redakcji „Dziennika Teatralnego” dla najlepszego aktora, za rolę Terry’ego w W mrocznym mrocznym domu LaBute’a w reż. Grażyny Kani na XV Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katowicach (2013). Zdobywca tytułu najlepszego aktora za rolę Rolanda w Konstelacjach Payne’a w reż. Adama Sajnuka w Teatrze Polonia na XX Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi (2014). Laureat nagrody za najlepszą rolę męską na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie za role w spektaklach telewizyjnych: Goldersa w Lecie Rittnera w reżyserii Jana Englerta, Gospodarza w Weselu Wyspiańskiego w reżyserii Wawrzyńca Kostrzewskiego oraz Wysłannika w Znakach Jakubowskiego w reżyserii Artura Tyszkiewicza (2019; ex aequo z Przemysławem Stippą).
Absolwent warszawskiej Akademii Teatralnej (2000). Od 2000 roku w zespole Teatru Narodowego. Zagrał tu, między innymi, w przedstawieniach Jerzego Grzegorzewskiego (Lajkonik w Operetce Gombrowicza, 2000; Satyr Drugi w Nocy listopadowej Wyspiańskiego, 2000; Duda w Śnie nocy letniej Shakespeare’a, 2001; Trinkulo w Morzu i zwierciadle Audena, 2002; Rosenkrantz/Guildenstern w Hamlecie Stanisława Wyspiańskiego, 2003), Jana Englerta (Leon Birbancki w Dożywociu, 2001; Albin w Ślubach panieńskich, 2007 – oba Fredry; Perote w Księżniczce na opak wywróconej Calderóna / Rymkiewicza, 2010; Buffadero (Cynga) w Bezimiennym dziele Witkiewicza, 2013; rola we Fredraszkach wg Fredry, 2014; Wielki Książę w Kordianie Słowackiego, 2015), Jerzego Jarockiego (role w Błądzeniu wg Gombrowicza, 2004; Ilja Zubatyj w Miłości na Krymie Mrożka, 2007; Edek w Tangu Mrożka, 2009), Piotra Cieplaka (Młody Messerschmidt w Nartach Ojca Świętego Pilcha, 2004; role w Opowiadaniach dla dzieci wg Singera, 2007), Macieja Prusa (Benedick w Wiele hałasu o nic Shakespeare’a, 2008), Jacques’a Lassalle’a (Lelio w Umowie, czyli Łajdaku ukaranym Marivaux, 2009), Grażyny Kani (Terry w W mrocznym mrocznym domu LaBute’a, 2012), Grzegorza Chrapkiewicza (Brick w Kotce na gorącym blaszanym dachu Williamsa, 2013), Eimuntasa Nekrošiusa (Gustaw-Konrad w Dziadach Mickiewicza, 2016; Pijak w Ślubie Gombrowicza, 2018). W 2018 roku wyreżyserował w Teatrze Narodowym Tchnienie Duncana Macmillana.
Współpracował z teatrami warszawskimi: Polonia, WARSawy, OCH-Teatrem, a także z Narodowym Centrum Kultury w Warszawie, Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telewizji Polskiej. Wystąpił w wielu filmach i serialach telewizyjnych.
Laureat I nagrody za role w przedstawieniach Akademii Teatralnej w Warszawie – Gustawa-Konrada w Dziadach. Zbliżeniach Mickiewicza w reżyserii Macieja Prusa oraz Piskorza w Dwóch panach z Werony Shakespeare’a w reżyserii Piotra Cieplaka, a także nagrody dziennikarzy i nagrody publiczności na 18. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi (2000). Laureat Feliksa Warszawskiego (2009) oraz Grand Prix na XIII Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie (2013) za rolę Edka w Tangu Mrożka w reż. Jerzego Jarockiego. Wyróżniony nagrodą redakcji „Dziennika Teatralnego” dla najlepszego aktora, za rolę Terry’ego w W mrocznym mrocznym domu LaBute’a w reż. Grażyny Kani na XV Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katowicach (2013). Zdobywca tytułu najlepszego aktora za rolę Rolanda w Konstelacjach Payne’a w reż. Adama Sajnuka w Teatrze Polonia na XX Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi (2014). Laureat nagrody za najlepszą rolę męską na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie za role w spektaklach telewizyjnych: Goldersa w Lecie Rittnera w reżyserii Jana Englerta, Gospodarza w Weselu Wyspiańskiego w reżyserii Wawrzyńca Kostrzewskiego oraz Wysłannika w Znakach Jakubowskiego w reżyserii Artura Tyszkiewicza (2019; ex aequo z Przemysławem Stippą).
28 października, podczas ostatniego spotkania cyklu, gościliśmy aktorkę filmową i serialową - Dominikę Ostałowską. Zachęcamy do obejrzenia materiału video z tego spotkania.
