„Beniowski. Ballada bez bohatera” najlepszym spektaklem 44. Opolskich Konfrontacji Teatralnych i konkursu „Klasyka Żywa”
Spektakl „Beniowski. Ballada bez bohatera” w reżyserii Małgorzaty Warsickiej z główną nagrodą 44. Opolskich Konfrontacji Teatralnych i konkursu „Klasyka Żywa”. Twórcy przedstawienia wystawianego na deskach Teatru Nowego w Poznaniu zostali docenieni przez jurorów także w kategoriach indywidualnych – za adaptację oraz muzykę.
"Beniowski. Ballada bez bohatera", fot. Natalia Kabanow
Od wtorku o miano najlepszego spektaklu 44. Opolskich Konfrontacji Teatralnych, które są jednocześnie finałem IV edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”, walczyło siedem spektakli: „Beniowski. Ballada bez bohatera” z Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu (reż. Małgorzata Warsicka), „Ferdydurke” z Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego w Radomiu (reż. Alina Moś-Kerger), „Garbus” z Wrocławskiego Teatru Współczesnego (reż. Marek Fiedor), „Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie” z Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu (reż. Mikołaj Grabowski), „Śmierć białej pończochy” z Teatru Wybrzeże w Gdańsku (reż. Adam Orzechowski), „Wykład” z Teatru Wierszalin w Supraślu (reż. Piotr Tomaszuk) oraz „Zemsta” z Teatru „Maska” w Rzeszowie (reż. Paweł Aigner). Finałowe przedstawienia wyłoniono spośród 38 zgłoszeń konkursowych.
W tym roku Nagroda Główna im. Wojciecha Bogusławskiego – 60 tys. zł z przeznaczeniem na przygotowanie kolejnej „klasycznej” premiery – powędrowała do Teatru Nowego w Poznaniu i twórców spektaklu „Beniowski...”. Odbierający nagrodę dyrektor teatru, Piotr Kruszczyński, podkreślił, że nagroda dowodzi że “w dzisiejszych czasach warto oddawać głos kobietom”. Do reżyserki Małgorzaty Warsickiej oraz dramaturga Michała Pabiana trafiła także nagroda (po 5 tys. zł) za adaptację zwycięskiego spektaklu, a do Karola Nepelskiego – nagroda za muzykę (10 tys. zł) do „Beniowskiego...”.
"Ferdydurke"
Jury doceniło także Alinę Moś-Kerger, która otrzymała nagrodę za reżyserię (10 tys. zł) radomskiej „Ferdydurke” oraz twórców spektaklu „Śmierć białej pończochy” – Magdalena Gajewska odebrała nagrodę za scenografię, kostiumy i światło (10 tys. zł), a Magdalena Gorzelańczyk nagrodę (także 10 tys. zł) za rolę Jadwigi. Drugą równorzędną nagrodę aktorską otrzymała Anna Mierzwa za rolę Telimeny w spektaklu „Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie”.
fot. 1: Magdalena Gorzelańczyk w roli Jadwigi w spektaklu Śmierć białej pończochy
w reżyserii Adama Orzechowskiego z Teatru Wybrzeże w Gdańsku
fot. 2: Anna Mierzwa w roli Telimeny w spektaklu Pan Tadeusz czyli Ostatni Zajazd na Litwie w reżyserii Mikołaja Grabowskiego z Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu
Festiwalowym przedstawieniom przyglądało się także jury dziennikarskie (w składzie: Agnieszka Zientarska, Grzegorz Chojnowski, Henryk Mazurkiewicz), które przyznało dwie nagrody: dla spektaklu „Śmierć białej pończochy” oraz indywidualną dla – nagrodzonej również przez jury główne – Magdaleny Gorzelańczyk za kreację aktorską w tym przedstawieniu. Najlepszy festiwalowy spektakl wybierali także widzowie. W tym roku najwięcej głosów i tym samym nagrodę publiczności otrzymał „Wykład” w reżyserii Piotra Tomaszuka z Teatru Wierszalin w Supraślu.
Podczas gali finałowej dziękowano organizatorom, sponsorom, artystom. Pełniąca obowiązki Dyrektora Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, Elżbieta Wrotnowska-Gmyz w szczególności podziękowała dyrektorowi Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Norbertowi Rakowskiemu. „Teatr jest jedyną z instytucji opolskich, gdzie emocje są tak żywe” - powiedziała na koniec Agnieszka Kamińska, Dyrektor Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Opolskiego.
Pełna treść werdyktu znajduje się na stronie klasykazywa.pl.
44. Opolskie Konfrontacje Teatralne / Klasyka Żywa to najważniejsze i największe wydarzenie, podczas którego jurorskiej ocenie poddawane są teatralne realizacje klasycznych tekstów. W tym roku OKT trwały sześć dni, a widzowie mogli w tym czasie nie tylko zobaczyć najlepsze ubiegłoroczne wystawienia polskich klasyków, ale także wziąć udział w spotkaniach i rozmowach z artystami oraz w licznych wydarzeniach towarzyszących.
Podobnie jak w ubiegłym roku, festiwal był okazją do zwiedzania Opola śladami jego teatralnych tajemnic w ramach Spacerownika Teatralnego oraz obejrzenia najlepszych teatralnych zdjęć sezonu na plenerowej wystawie prac finalistów i laureatów IV edycji Konkursu Fotografii Teatralnej (organizatorem obu projektów jest Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego). W Teatrze im. Kochanowskiego zobaczyć można było także wystawę plakatów teatralnych "40/250. Plakaty i premiery" oraz wziąć udział w koncertach muzyki współczesnej, które odbywały się na koniec każdego festiwalowego dnia.
Opolskie Konfrontacje Teatralne organizowane są przez Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego (który jest dodatkowo koordynatorem konkursu „Klasyka Żywa”) we współpracy z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Festiwal dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz ze środków budżetu Województwa Opolskiego.
