JEDNA – WIELE

Sezon 2017/2018 w Instytucie Teatralnym wieńczą trzy spotkania z artystkami, które – przy odmienności oryginalnych stylów i strategii twórczych – łączy przynależność do wyrazistego, choć trudnego do nazwania nurtu poszukiwań teatralno-kulturowych. Z jednej strony jest on definiowany przez silne genealogiczne związki z antropologią teatralną Jerzego Grotowskiego i teatrem etnomuzyczności, którego matecznikiem były „Gardzienice”. Z drugiej – czerpiąc z tych tradycji i zachowując właściwy im etos pracy kierowanej nie przez instytucje, ale osobiste potrzeby, rozwija się na wiele indywidualnych sposobów. Szczególnie ważne i warte pokazania wydały nam się te, których twórczyniami i bohaterkami są kobiety. Nurt, o którym mowa, był bowiem i nadal jest zdominowany przez mężczyzn – liderów grup, reżyserów, autorów autokomentarzy. Tymczasem, podobnie jak cała polska alternatywa teatralna (co przypomniała niedawno w głośnej książce Błaźnice Katarzyna Kułakowska) jest on od dawna zasilany i napędzany kobiecą energią. Uznaliśmy, że czas najwyższy ją zgromadzić i pozwolić nam wszystkim doświadczyć jej siły, przypominając, że jesteśmy nie tylko – jak mówił Grotowski – czyimiś synami, ale też córkami.
Dariusz Kosiński

Koncert sakralny, w którym to, co uniwersalne spotyka się z tym, co lokalne. Artystki skupiły się w nim na jednym regionie Polski - Podlasiu, w którym od wieków współegzystują różne tradycje religijne. Obok katolickich skarbów muzyki sakralnej usłyszymy tradycyjne pieśni ku chwale Boga innych tradycji Religii Księgi m.in. staroobrzędową pieśń Irmologiona Supraskiego z XVI wieku, prawosławną pieśń z Liturgii świętego Bazylego, suficki poemat Rumiego z XIII wieku czy hebrajską pieśń mistyka Elazara Azikri z XVI wieku. Koncert „Jeden/Wiele” to połączenie tej bogatej mozaiki w jeden spójny program, w którym wszystkie Religie Księgi zabrzmią wspólnie, przemawiając niejako jednym głosem. Muzyka to język epifanii, który pozwala na porozumienie ponad różnicami doktryn.

Karolina Cicha – śpiew, akordeon, fortepian, sampler perkusyjny
Elżbieta Rojek – śpiew, taniec, harmonium, instrumentarium odpustowe
Karolina Matuszkiewicz - etniczne instrumenty smyczkowe, (suka biłgorajska, fidel płocka, kamancze, kobyz), śpiew
Patrycja Napierała - instrumenty perkusyjne

Spektakl pełen tajemniczych zwrotów i przemian, wyśpiewany i wymówiony świat dramatycznych pragnień i wspomnień bohaterki. „Rut… za zasłoną” porusza problem kobiet i ich miejsca w społeczeństwie i historii, przede wszystkim jednak pokazuje, jak miłość określa naszą tożsamość. Być kochaną i kochać to znaczy odnaleźć siebie, odpowiedzieć sobie na pytanie „Kim jestem?”. Bohaterki – bo poza tytułową Rut, jest tam także Naomi – pojawiające się w opowieści Rut przywołanej w teatralnej rzeczywistości monodramu, dzięki Boazowi i jego miłości, dzięki chroniącemu je żydowskiemu prawu – znajdują swoje miejsce w świecie i szczęście.

Scenariusz i reżyseria: Monika Braun Występują: Anna Zubrzycki, Igor Pietraszewski, Tomasz Kasiukiewicz 

Spektakl opowiada historię Camille Claudel - rzeźbiarki, siostry Paula Claudela, towarzyszki i twórczej partnerki Auguste’a Rodina. Zmarła ponad 70 lat temu, jednak ostatnie 30 lat życia spędziła w zakładzie psychiatrycznym. Impulsem, który bezpośrednio wpłynął na kształt spektaklu, było ostatnie zdjęcie, jakie zrobiono Camille. Przedstawia ono Claudel z przyjaciółką, odwiedzającą ją w szpitalu. - Wyobraziłam sobie, że odwiedziny, które rzadko zdarzały się jej podczas pobytu w zakładzie, mogły wywołać kaskadę wspomnień. Wspomnień, których kształt przeczułam i ubrałam we własną wrażliwość. - pisze o spektaklu autorka, Kamila Klamut.

reżyseria, gra aktorska: Kamila Klamut